Placki ziemniaczane z powodzeniem można zapisać obok pierogów i bigosu na listę najbardziej tradycyjnych polskich dań. Ich pochodzenie sięga kuchni chłopskiej. To tam przygotowywano je najczęściej jako potrawę tanią, łatwą w przygotowaniu i bardzo sycącą. Tradycyjnie przyrządza się je na bazie ziemniaków, jaj, cebuli i mąki, a przyprawia wyłącznie solą i pieprzem.
W ten sposób tę podstawową odmianę placków przyrządza się także współcześnie. Niezamożnym chłopom placki ziemniaczane zastępowały chleb. Jedli je same albo z dodatkiem śmietany lub skwarkami. Dziś bardzo chętnie nakładamy na nie bardziej bogate dodatki, na przykład gulasz.
Placki ziemniaczane popularne są nie tylko w Polsce. Podobną potrawę przygotowuje się za naszą wschodnią granicą: na Ukrainie, Białorusi i Rosji. Równie chętnie po placki sięgają Austriacy, Niemcy, Węgrzy i Szwajcarzy. Nie przygotowują ich jednak w kanonicznym kształcie, jak Polacy. Każdy z tych krajów ma swoją własną odmianę tej popularnej potrawy:
hash browns – to odmiana charakterystyczna dla kuchni anglosaskiej,
latkes lub latkas – przygotowywane tradycyjnie w kuchni żydowskiej,
rösti – przygotowywane w Szwajcarii,
reibekuchen – odmiana niemiecka,
deruny – ukraińska,
dranyky – białoruska.
Bez względu na to, którą wersję placków zechcemy przygotować, pewne jest jedno: najbardziej żmudnym zajęciem jest tarcie ziemniaków, które są nam potrzebne. Chyba że przygotujemy je za pomocą naszej sokowyciskarki i zamontowanego do niej homogenizatora.
Oprócz sokowyciskarki do przygotowania placków potrzebna będzie również patelnia.
Zobaczcie, jakie to proste:
Placki ziemniaczane
Składniki:
ziemniaki,
cebula,
jajko,
mąka jaglana
Przygotowanie:
Przygotować sokowyciskarkę montując do niej homogenizator. Wkładać po kolei ziemniaki i cebulę, a powstałą masę dokładnie wymieszać z jajkiem i mąką jaglaną. Przyprawić do smaku solą i pieprzem. Jednolitą masę wykładać łyżką na patelni formując z niej małe placuszki. Smażyć na złocisty kolor z dwóch stron.
Pychota!
Komentarze (0)